Another Kind of Blue

Een Engelse titel boven een Nederlandse blog. Iets wat ik normaal niet doe, maar soms moet je iets voor het eerst doen. Zo stond 15 oktober 2016 in het teken van primeurs:

.
• ik bezocht voor het eerst Theater Agnietenhof in Tiel
• had ik een uitgebreid diner in het restaurant van het theater
• was het mijn eerste voorstelling als theaterblogger voor Theater Orpheus
• ben ik verhuisd van plek in de pauze van de voostelling
• maakte ik foto’s tijdens de voorstelling
• keek ik naar een dansgroep die dans met technologie combineert

.

Een dansvoorstelling en ik

Zelf heb ik jaren met mijn vriendin Klassiek Ballet gedanst. Dat betekende één keer in de twee jaar zelf optreden in onze schouwburg in Apeldoorn. Nadat we zijn gestopt was ons doel om één keer per jaar samen naar een dansvoorstelling te gaan. Dat is niet elk jaar gelukt. Deze dansvoorstelling was een mooie kans om dit jaar wel te gaan. Toen we in het restaurant zaten kwamen er mensen binnen die tegen elkaar precies dát zeiden wat ook ons plan was: “We gaan onszelf eens verwennen vanavond.” Dat betekende niet alleen naar een voorstelling gaan, maar vooraf eerst lekker eten in het restaurant. Iets wat ik zelf niet zo vaak doe. Ter plekke heb ik me voorgenomen om vaker in het restaurant van een theater te gaan eten. Ook in mijn eigen Theater Orpheus.

.

Wat is dat met die Engelse titel

Uiteraard is de titel van deze blog niet voor niets in het Engels. Het is de naam van de dansgroep waar wij naar gingen kijken: Another Kind of Blue met hun voorstelling Blue Technology. De voorstelling begon met een dans van twee vrouwen met als muziek het gezoem van twee drones en een eentonige drum die het ritme aangaf. Geen klassieke muziek. Geen melodie. In al zijn eenvoud ontzettend mooi. Vol verwachting naar de rest van het optreden werd ik verrast door een man die het podium opkwam. David Middendorp, de choreograaf, kwam hoogstpersoonlijk de dansen introduceren. De Choreograaf!!! Als oud-danser geweldig om niet alleen te mogen genieten van de voorstelling, maar ook om de maker ervan te zien. Voordat de pauze inging kwam David nog een keer het podium op. Niet om het applaus in ontvangst te nemen, maar om de bezoekers te vragen om de tweede helft iets verder van het podium af te gaan zitten. Het tweede deel zou dan nog beter tot zijn recht komen.

.

Technologie maakt wat ons maakt. Het is belangrijk voor datgene dat ons tot mens maakt – David Middendorp

.

De tweede helft

Tijdens een voorstelling de vraag krijgen om ergens anders te gaan zitten. Tja… eens moet de eerste keer zijn. Mijn vriendin en ik besloten om op het balkon te gaan zitten, op de eerste rij. Voor een beter zicht en bovendien durfde ik vandaar af foto’s te maken en een kleine opname. Die opname heb ik gemaakt, maar ga ik niet met jullie delen. Je kunt je beter laten verrassen door alles wat er gebeurt. Ik kan je verzekeren dat het een gouden tip was van David. Dansers kronkelend op de vloer, die geprojecteerd werden op het achterdoek. Op de projectie zag je dat het gekronkel technisch correct uitgevoerde dansposes waren. Zo ontzettend knap en zo mooi uitgevoerd.

.

Wat de voorstelling met me deed

Tijdens de voorstelling heb ik wel wat aantekeningen gemaakt voor mijn blog. Iets wat ik ook niet eerder heb gedaan. Alleen kan ik er weinig mee. Als je me vraagt hoe ik de voorstelling vond, dan kan ik je alleen het volgende antwoord geven:

Ik heb gelachen, was ontroerd, heb genoten en ben zeer onder de indruk van de dansers en de choreografie. Waarom is niet in woorden onder te brengen. Dus als je de kans en mogelijkheid hebt, ga het dan zelf bekijken en ervaren.

.

Een S-Toure (stoere) groet,

De kans om Another Kind of Blue te zien heb je zeker. Zij treden met hun voorstelling Blue Technology op 9 november 2016 op in Theater Orpheus. Kaartjes zijn nog verkrijgbaar en kun je hier bestellen.