10 Dingen die ik heb geleerd van mijn operatie. Deel 1.

Het is 7 februari 2022 als deze blog online komt. Gisteren was het exact een jaar geleden dat ik mijn laatste kilometers hardliep. 10,5 km samen met mijn hardloopmaatje door Paleispark Het Loo. Op 9 februari is het precies een jaar geleden dat ik geopereerd werd. Misschien heb je uit deze blog op kunnen maken dat die operatie een flinke impact op mijn leven heeft. De voorspelling was dat ik tussen de vier en zes maanden volledig hersteld zou zijn. Inmiddels is bekend dat ik niet volledig zal herstellen, ondanks dat heeft de operatie mij ook veel geleerd. Dit is deel 1 van de totale blog.

.
1. Elk lichaam reageert anders.

Dat iets bij veel mensen goed uitpakt is geen garantie. Elk lichaam reageert anders en dát is vaak op een onvoorspelbare manier.
Het komt zelden voor dat er een goedaardige tumor, zo groot als een flinke mandarijn, in de middelste spier van een Hamstring (spiergroep in je bovenbeen) ontstaat. Bij mij gebeurde dat.
Dat ik na de operatie niet meer volledig zal herstellen, terwijl ik nauwelijks last had van die tumor, was onvoorspelbaar. Toch is het zo.

Het heeft mij geleerd om niet zomaar iets aan te nemen. Ook niet van de medici. En nog belangrijker is dat ik heb geleerd om nooit meer te zeggen tegen iemand met lichamelijk leed ‘Het komt wel goed, want bij ….. is het ook goed gekomen’.

.
2. Geduld is een schone zaak.

Volgens woorden.org betekent deze uitdrukking: wie rustig afwacht wordt beloond. Ik heb tien weken platgelegen, maar die beloning…daar zit ik nog steeds op te wachten
Geduld is echt niet een van mijn sterkste kanten. Afgelopen jaar als mensen zeiden dat het zolang duurde met mijn herstel, reageerde ik met de woorden ‘dit is mijn les geduld uitoefenen’. En zo voelt het soms nog steeds. En naast dat ik flink wat geduld moet opbrengen en dat steeds ietsje makkelijker gaat heb ik nog iets belangrijks geleerd.

Dat is dat zelfs de meest ‘normale’ handelingen helemaal niet zo ‘normaal’ zijn. Meteen terugkomend op die beloning. Zelfs het ‘normale’ zelf uit bed komen zie ik als een van de grote beloningen sinds ik dat maanden niet zelf kon. En daardoor zit mijn leven toch vol beloningen.

.
3. Alles is relatief.

Wat voor de een aanvoelt als het vergaan van de wereld, kan voor een ander nauwelijks noemenswaardig zijn. Neem als voorbeeld het in quarantaine moeten van tien dagen. Als ik iemand daarover hoor klagen denk ik: ‘Vervelend voor je, maar wees blij dat je nog zelf kan opstaan en naar het toilet kan lopen.’ Ik kon dat tien weken niet. En nu ruim 10 maanden verder kan ik nog steeds niet (zelfstandig) wat ik zou willen doen. Dat betekent niet dat het van mij erger is dan van een ander. We ervaren het ieder anders door wat we meegemaakt hebben.

En daarmee is alles relatief. Ik zou willen dat iedereen zich daar bewust van is. Zodat we liever voor elkaar kunnen zijn. Minder veroordelend en beoordelend. Met respect en liefdevol begrip hebben voor de gevoelens van een ander. Wat zou dat mooi zijn.

.
4. We hebben in Nederland slechte voetpaden.

Jeetje, wat hebben wij slechte voetpaden. Ik heb nu mogen ervaren hoe het is om met een (fysieke) beperking over straat te moeten. Zelfs met krukken was het een enorme uitdaging om overeind te blijven op de voetpaden. Alle tegels liggen schots en scheef. Iets wat ik wel wist, maar niet eerder had ervaren dat het echt een obstakel is als je een beperking hebt.

.
5. Weinig tot oog voor elkaar.

Nog zo’n bewustwordingsmoment had ik in de supermarkt. Het was mijn eerste uitje sinds lange tijd en ik keek er ook echt naar uit. Kort gezegd het was een ramp. Iedereen was zo gefocust op hun eigen boodschappenlijstje en de producten die ze wilden. Er werd nauwelijks op of om gekeken naar de andere mensen. Het angstzweet op mijn rug en langer de krukken mee om mensen uit mijn buurt te houden. Bang dat iemand mij omver zou lopen. Eerlijk waar ik kon ook in mijn eigen bubbel zitten in een supermarkt. Nou, dat heb ik nu wel afgeleerd. Er lopen nog meer mensen rond in de winkel.

Het wordt vervolgd…

.
Een S-Toure (stoere) groet,

.