Theater: Celia
Ik zie met regelmaat theatervoorstellingen voorbij komen waarbij ik denk: leuk die wil ik zien. Om het vervolgens te vergeten. Maar op de een of andere manier blijven die titels toch ergens in mijn onderbewuste hangen. Toen ik in een nieuwsbrief van Theaterflix de titel Celia voorbij zag komen, wist ik het meteen: “Die voorstelling wilde ik graag zien, alleen was ik weer eens te laat.” Waarom ik die voorstelling wilde zien toen deze in de theaters was wist ik niet meer.
.
Cuba en de twee Celia’s
Het maakte ook helemaal niet uit. Ik kon de voorstelling alsnog kijken en daar ging het mij om. Het was een doordeweekse dag en in plaats van dat ik mijn laptop opende om in mijn mailbox te duiken, dook ik nu het theater in. Celia, de voorstelling over twee ambitieuze vrouwen die strijden voor hun bestaan. Voor hun idealen en voor wie zij zijn in de tijd van de Cubaanse revolutie. Een verhaal dat mij een klein beetje leerde over Cuba en over deze twee Celia’s.
.
Waarom ik Celia wilde zien
Ik was verrast dat Eric Corton de rol van Fidel Castro speelde. Nooit geweten dat hij in dit theaterstuk speelde. En langzaamaan begon ik mij toch af te vragen waarom ik deze voorstelling wilde zien. Het bleek te komen door Susan Visser die de rol van Celia Sànchez voor haar rekening nam. Hoogstwaarschijnlijk had ik over de voorstelling gelezen en werd ik door haar sociale media er vaker mee geconfronteerd, waardoor mijn nieuwsgierigheid was gewekt.
.
De hoofdrolspelers
De andere drie hoofdrolspelers kende ik niet of niet bij naam: Manoushka Zeegelaar Breeveld, Dennis Rudge en Noah Blindenburg. Ik zal ze nu niet meer vergeten. Manoushka Zeegelaar Breeveld speelt de rol van de zangeres Celia Cruz. De vrouw die de Cubaanse muziek bekendheid gaf over de hele wereld. Uiteraard werd er ook gezongen in dit theaterstuk. Niet op een musicalachtige manier, maar op een manier waarbij mijn mond open viel van verbazing.
.
De zang van Manoushka als Celia Cruz
Zodra Manoushka begon te zingen werd ik weggeblazen door haar stem. Werd het een groot feest op het podium en waarschijnlijk ook in de zaal. Er wordt in de voorstelling gezegd ‘Celia is het feest dat het leven heet’, nou dat gebeurt dus als Manoushka als Celia Cruz gaat zingen. Ik vond de theatervoorstelling verrassend, zoals het theater vaak ook is. Het verhaal is eigenlijk helemaal niet zo luchtig en positief. Door het spel van deze acteurs vergeet je dat bijna.
.
De vooroordelen en het racisme
Zo was ik verrast over de manier waarop ieder zijn eigen rol introduceerde. Soms leek het zelfs even op een repetitie waarbij toeschouwers aanwezig zijn. ‘Is dit een veel betekenende stilte of ben je nu je tekst kwijt?’, aldus Susan tegen Eric die zijn speech als Fidel Castro staat te oefenen. Ook het thema racisme werd aangesneden. Niet de vooroordelen waarmee de hoofdpersonen te maken hadden. Nee, de vooroordelen en het racisme waarmee de acteur te maken had in Nederland.
.
Daar heb ik de juiste kleur, maar niet de juiste klank. Hier heb ik de juiste klank, maar niet de juiste kleur. – Noah Blindenburg als Nerita
.
Strijden voor je idealen
Celia Sànchez de rechterhand van Fidel Castro probeerde Celia Cruz weer terug te krijgen naar Cuba. Dat zou betekenen dat Celia haar familie weer kon zien. Dat ze naar haar geliefde Cuba kon. Het betekende ook dat ze niet meer kon zingen en optreden. Het betekende dat ze zich over liet halen door de mensen waar ze zo boos op is. Beide vrouwen streden voor hun idealen. De vragen zijn: hoe ver ga je? En is de liefde voor je land en familie sterker dan je ideaal?
.
Het gaat niet alleen om nut, maar ook om wie je bent. Wat je hart aangeeft, wat je doen moet om te zijn wie je bent.
.
Een S-Toure (stoere) groet,
.
