Film: Alba
Het is mij nog nooit eerder gebeurd. Dat ik een beschrijving van een film lees, getriggerd ben, de film ga kijken en… erachter kom dat ik al eerder door de filmomschrijving getriggerd ben geweest. Zo kwam het dat ik van de week de film Alba voor de tweede keer zag. Ook deze tweede keer heb ik genoten van Alba.
.
Twee keer of vaker een film kijken
Een film meerdere keren kijken komt regelmatig bij mij voor. Enkele films omdat ik ze echt vaker wil zien. Maar toch ook wel doordat er niks anders op de tv is en ik er middenin val. Ik ben zo iemand die een film van het begin tot het einde wil zien. Als ik er middenin val dan hoeft het voor mij niet. Bij een ‘bekende’ film heb ik daar minder moeite mee.
.
De omstandigheden waren er niet naar
Alba was niet een film die ik per se een tweede keer wilde zien. De eerste keer vond ik het een mooie film, maar blijkbaar niet zo mooi dat die was blijven hangen. Ik heb er toen geen blog overgeschreven. Of de omstandigheden waren er niet naar. Ik weet het eerlijk gezegd gewoon niet meer. Het was alleen niet zo erg dat ik pas aan het einde bedacht dat ik de film al kende.
.
Het meisje is pas elf jaar oud
Dat was meteen al bij de eerste scène. Toen wist ik het. In mijn ogen is dat meteen een pluspunt voor deze film. Het greep mij aan, maakte mij nieuwsgierig en riep een soort van medelijden met de hoofdpersoon op die de rest van de film duurde. Niet dat Alba zielig is. Ze maakt veel mee en daardoor zie ik juist haar veerkracht en doorzettingsvermogen. Terwijl het meisje pas elf jaar oud is.
.
Wie is Alba
Alba is een extreem verlegen meisje. Als zij iets spannend vindt dan krijgt ze een spontane bloedneus. Iets wat haar op school niet helpt. Ze is een buitenbeentje, wordt geplaagd door de kinderen uit haar klas, ondanks dat ze wel op haar manier moeite doet om aansluiting te vinden. Haar moeder is ongeneeslijk ziek. Alba stelt zich bijna onzichtbaar op, zowel thuis als op school.
.
Haar wereld op de kop
Dan komt het moment dat haar moeder opgenomen wordt in het ziekenhuis. Alba wordt naar haar zonderlinge vader Igor gebracht. Een man die ze niet kent en minstens net zo verlegen is als Alba zelf. Ze schaamt zich voor hem. Helemaal ten opzichte van haar welvarende klasgenoten. Alba en Igor zijn verlegen, voelen zich eenzaam en toch kunnen ze niet nader tot elkaar komen.
.
Emotie zonder woorden
Alba is een coming-of-age film uit 2016. Het is een hartverscheurende film afkomstig uit Ecuador. Het land dat tot begin deze eeuw slechts een film per jaar afleverde. De hoofdrolspeelster, Macarena Arias, weet met weinig woorden veel effect te bewerkstelligen. Je voelt bijna hoe zij zich moet voelen. Ik vind het bewonderenswaardig dat je zoveel emotie kan overbrengen met zo weinig tekst.
.
Was het het waard?
Alba won in 2016 de Lions Film Award. Het was een geluk bij een ongeluk dat ik hem voor de tweede keer keek. Dit keer zal ik hem nooit meer vergeten. Wat een mooie, indrukwekkende film! Eentje om zeker te kijken en misschien wel vaker dan een keer. Ik kijk hem graag met je mee. De film is te zien op de website van het International Film Festival Rotterdam.
.
.
Een S-Toure (stoere) groet,
