Een foto ter illustratie voor de blog met een update over week 3 en 4.

Update week 3 & 4: Achter de feiten aanlopen.

Zoals je misschien gelezen hebt in deze update waren de eerste twee weken van 2022 flink wennen. Ik kan je verklappen dat week 3 en 4 niet veel beter waren. Beide weken stonden in het teken van achter de feiten aanlopen.

.
Week 3

De week begon goed met een webinar van De Videovakvrouw. Trots sloot ik maandag aan het einde van mijn dag mijn planner. Er stond nog maar een taak open. Zo goed als ik mij maandag voelde, voelde ik mij dinsdag niet. Ik mocht wat bestellingen bij winkels ophalen en probeerde er een redelijke dag van te maken. Want woensdag zou ik niet veel tijd hebben om te werken. Die dag stond in het teken van self-care: de kapper en de fysiotherapeut. De vergadering die ik die avond nog had ging nog, maar daarna…

.
De nasleep van de fysiotherapie

De behandeling van de Fysio hakte er keihard in. Sinds mijn operatie in februari 2021, aan mijn hamstring, kan ik onder andere mijn knie niet goed buigen. De fysio nam die dus enigszins liefdevol onder handen. Met als resultaat dat ik mijn knie verder kan buigen (HOERA!), maar dat ik de rest van de week wel intens veel pijn had aan zowel mijn knie als aan het gebied rond mijn litteken. Dat is dus de hele achterkant van mijn bovenbeen. Ontspannen zitten zit er al niet in, maar deze week dus helemaal niet.

.
Week 4

Die pijn nam ik dus mee week 4 in. En alsof dat niet al voldoende pijn was kreeg ik er ook nog flinke buikpijnen bij. Sinds mijn vijfde heb ik het Prikkelbare Darm Syndroom en die speelde deze week flink op. Gelukkig had ik van Anne geleerd om op minder energievolle dagen kleine klusjes te doen, wat ik dus ook deed. Maar het voelde aan alsof ik inmiddels al twee weken achter de feiten aanhobbelde. En dat ik niet veel gedaan had, terwijl er genoeg te doen was. Of eigenlijk altijd wel is.

.
Intervisie en reflecteren

Donderdag had ik intervisie met Anne. En wat bleek? Ik had veel meer gedaan dan ik dacht. Dit bleek ook uit mijn weekreflecties. Ik ben er nogal goed in om te vergeten wat ik wél heb gedaan. Ik heb al tig keer gelezen heb dat het belangrijk is om stil te staan bij kleine dingen en er bewust bij stil te staan. Ik vergeet dat altijd. Met plezier en dankbaar vink ik een taak af om het daarna te vergeten. Mijn les van afgelopen weken is dat mijn gevoel wel dramatisch kan aanvoelen, maar dat het qua uitgevoerde werkzaamheden helemaal niet zo hoeft te zijn.

Ik kijk alweer uit naar de aankomende weken!

.
Een S-Toure (stoere) groet,

Handtekening Esmeralda

 

 

Foto: Deathtostock – Meticulous

.

.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *