Een blog naar aanleiding van de theatervoorstelling In Vrede..

Theater: In Vrede

Ik ben niet iemand die graag alleen een theatervoorstelling bekijkt. Maar vandaag is het Bevrijdingsdag. Het is 75 jaar geleden dat Nederland bevrijd werd. Alle festivals zijn afgelast. Ik ben alleen thuis en Theaterflix toont alleen vandaag nog deze voorstelling. Een goed moment om In Vrede te kijken op deze bijzondere dag.

.

Eerst een abonnement

Theaterflix biedt de mogelijkheid om een abonnement af te sluiten voor zes maanden. Aangezien de theaters voorlopig nog dicht blijven, lijkt me dat abonnement een goed idee. Bovendien hoef je het voor het geld niet te laten. Het is € 10,00 voor zes maanden en daarmee steun je dit initiatief. Natuurlijk is het aanbod theatervoorstellingen beperkt. Des te leuker, eigenlijk. Zo zie ik tenminste theatervoorstellingen die ik anders niet gezien had.

.

In Vrede

Net zoals de voorstelling In Vrede. Ik vond het wel een toepasselijke titel voor op Bevrijdingsdag. Zelf zeggen zij over de voorstelling: Een voorstelling over de verwoestende én verbindende kracht van verhalen. Verwoestend wanneer verhalen verdraaid of vanuit een overheersend perspectief worden verteld, verbindend als grote verhalen worden doorverteld en alle vertellers aan het woord kunnen komen.

.

Het verhaal In Vrede

Het gaat over zes mensen die vertellen over hun leven. Een zoon en moeder, waarvan de zoon dát wil weten wat zijn moeder niet vertellen wil. Een vrouw van 87 jaar die beseft dat ze nooit echt haar leven geleefd heeft.  Een mevrouw die nog steeds woont in het huis waar zij geboren is. Een jonge gast die een nieuw huis betrekt. En een vluchteling. Allemaal individuen die toch met elkaar verbonden zijn. Verbonden door de Pijnackerstraat.

.

Even over nadenken

Ik moest even nadenken nadat ik de voorstelling had gezien. Mijn verwachting vooraf aan de voorstelling, het afwisselende spel, de zes verhaallijnen die door elkaar liepen. Ik vond het wat verwarrend. Aan het einde bleek het juist helemaal niet verwarrend. Het is een voorstelling met diepliggende vraagstukken. Zo gespeeld en in elkaar gezet dat je niet kan en wilt verslappen in je concentratie.

.

Diepliggende vraagstukken

Sta jij er weleens bij stil dat bij het sterven van elk persoon cruciale informatie verloren gaat? Niet alleen bij veteranen of mensen tegen wie je opkijkt. Echt bij elk persoon. En wat is heiliger ‘de waarheid’ of de mens die daar omheen zit? Als iets is geweest is het dan helemaal voorbij of duurt het altijd voort? Ik zou je op deze vragen geen antwoord kunnen geven. De vragen zetten mij wel aan het denken.

.

Vluchtelingen die geen vluchtelingen zijn

“Ik weet dat ik veel meer ben dan een vluchteling. Het kost alleen ontzettend veel tijd om andere mensen daarvan ook te overtuigen”, een quote uit de toneelvoorstelling. In de zaal werd gelachen en ik glimlachte mee. Toch is het zo. Komt er ooit een tijd dat vluchtelingen geen vluchtelingen zijn? Dat iedereen respect voor elkaar heeft?  Dat ‘oorlog’ alleen nog een woord is waarvan de betekenis in geschiedenisboeken staat?

.

Soms vraag ik mij weleens af

Het is dit jaar 75 jaar geleden dat er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog. Soms vraag ik mij weleens af hoelang  wij blijven herdenken en de bevrijding blijven vieren. Komt er ooit een moment dat de oorlogsverhalen niet meer verteld worden? Dat deze verhalen liggen te versloffen in een kast? Dat men het vanzelfsprekend vindt dat er vrede is? Of blijven wij herdenken en de bevrijding vieren tot het einde van de mensheid?

.

Een S-Toure (stoere) groet,

.

In vrede is een toneelvoorstelling gebaseerd op de waargebeurde verhalen van Josua Ossendrijver, Ruben Koster en Nabil Nabo.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *