Moderne meisjes gedanst door Introdans
15 September 2018 bezocht ik mijn eerste theatervoorstelling voor dit theaterseizoen. Een dansvoorstelling. Dit deed mij denken aan twee jaar geleden. Het was toen 15 oktober 2016 dat ik mijn eerste theatervoorstelling voor Schouwburg Orpheus had, ook een dansvoorstelling. Nu zat ik bij Moderne meisjes van Introdans.
.
Beeldende kunst is de rode draad
Moderne meisjes bestaat uit drie totaal verschillende dansen. Geschreven door drie eigenzinnige vrouwelijke choreografen. Ieder geïnspireerd door eigenzinnige (muziek)kunstenaars. De muzikale ondersteuning is geschreven door drie moderne componisten. De rode draad tussen deze drie stukken is de beeldende kunst. De liefde voor dans. Het oog voor detail. Dit laatste is ook terug te zien in de kleding en het decor.
.
De opbouw
De voorstelling is opgebouwd uit meerdere onderdelen. Een portret van de choreografe, de dans en het applaus. De choreografe wordt, tijdens het applaus, bedankt door de dansers, het publiek en het theater. Of zij bij elke voorstelling aanwezig zijn weet ik niet. Ik had de eer om naar de première te gaan van de voorstelling. Met als kers op de taart dat de voorstelling werd begeleid door live muziek van Het Gelders Orkest.
.
The 3 Dancers
De voorstelling begint met The 3 Dancers. Een ballet geïnspireerd en vernoemd naar het schilderij van Pablo Picasso. Didy Veldman, Nederlandse choreografe, laat het schilderij tot leven komen in haar ballet. Het draait om de intense spanning, de passie en de emotie die spreekt uit het kunstwerk. Zes dansers gekleed in zwart en wit, de kleuren waar Picasso ook veel in geschilderd heeft, vertalen het kubisme naar beweging. In en om een vierkant van licht dansen zij in twee groepen van drie. Waarbij zo’n drietal verbonden blijft door elkaars handen vast te blijven houden. Het is een moderne dans, waarbij je meegenomen wordt in het verhaal en waarbij de verbondenheid blijvend is. Ik heb met bewondering gekeken hoe je zo kan dansen, zo knap.
.
Petricor
Lucinda Childs, grand old lady van de moderne dans, ontwikkelde vanaf de jaren ’60 een eigen bewegingsstijl: onbuigzaam en abstract. “Met relatief eenvoudig ballet- en atletische bewegingen creëert zij de meest complexe, hallucinerende meesterwerken.” Dit was ook te zien in Petricor, waarvan deze avond de wereldpremière was. De dansers dansen in kleurrijke kleding op “minimal music” van Ludovico Einaudi (bekend van Intouchables). Veel klassieke passen komen terug in deze dans, maar het geheel vormt een moderne, abstracte dans. Wat helemaal goed te zien is door de projectie van de schetsen die Lucinda Childs maakt over hoe het eruit moet zien. Persoonlijk sprak deze dans mij meer aan dan de vorige. Ik zie graag klassieke passen en bewegingen terug in een ballet.
.
Frozen Echo
Regina van Berkel, Nederlandse choreografe, creëerde dit ballet voor het Düsseldorfse Ballet im Rhein. Voor haar is het een eer dat ze dit ballet mag laten dansen door Introdans. Regina van Berkel laat zich inspireren door de absurdische stijl van Salvador Dalí. “Je ziet iets en als je langer kijkt zie je meer.” Ik herkende het meteen toen het doek openging. Qua compositie en kleur moest ik meteen denken aan het schilderij Persistence of memory. Overal gebeurde iets op het podium en toch was het een geheel. Het decor bestond uit 70 oude computerbeeldschermen en qua kleding kon het de catwalk van een modeshow zijn. Ook dit was en stuk om volop van te genieten en dat deed ik ook.
.
Introdans
Introdans wil op een creatieve, verrassende wijze een eigentijdse invulling aan ballet geven. Samen met de live muziek van Het Gelders Orkest, de drie choreografen en de 22 dansers is ze dat zeker gelukt. Mocht je niet bekend zijn met ballet? Dan is dit ook zeker een aanrader om dit ballet als je eerste ballet te bezoeken. In slaap vallen of het zat zijn, zal je niet gauw gebeuren.
Moderne meisjes van Introdans onder begeleiding van Het Gelders Orkest was op 22 september te zien in Theater Orpheus.
.
Een S-Toure (stoere) groet,
