Dia de los Muertos
Dia de los Muertos
Joris Linssen die een serenade doet. Wat ik me daarbij moet voorstellen geen idee. Ik ken hem voornamelijk van het televisieprogramma Hello, Goodbye. Een geweldige interviewer met een enorme empathie voor de mensen die hij interviewde. Dan de serenade… Ik heb meteen een beeld van een Romeo & Juliet tafereel. Vrouw op het balkon en haar geliefde eronder met een gitaartje die zijn liefde voor haar verklaart door middel van zang. De combi Joris en serenade…ik ga het meemaken.
.
Wereldreis op een doordeweekse dag
De voorstelling is in Amsterdam in het Meervaart Theater. Ik ben dol op reizen. Mexico stond ooit in de planning, maar ging door omstandigheden niet door. Ik reis met de trein van Apeldoorn naar onze hoofdstad en laat me meenemen door Joris en zijn band Caramba naar een stukje Mexico. Iets waar ik van tevoren naar uitkeek en wat ik ook echt zo ervaarde. Een kleine wereldreis op een doordeweekse dag in het koude Nederland. Ik kan daar zo blij van worden en dat werd ik dus ook.
.
De verschillende soorten serenades
Het decor is relatief eenvoudig en door de figuren moet ik meteen denken aan een film van Tim Burton. Mooi verhaal, maar wel met een donkere twist. Ik vraag me af of dat ook met deze voorstelling zo is. Het wordt me meteen duidelijk. De serenade die ik me voorstelde is een liefdesserenade, maar er zijn meerdere soorten serenades. Wist ik veel. De Mexicanen brengen hun overleden geliefden ook een serenade op 2 november, Dia de los Muertos. De Mexicaanse Dag van de doden.
.
Mexicaanse gebruiken
Joris vertelt over zijn liefde voor Mexico, hun gebruik op Dia de los Muertos, een verhaal over een overleden klasgenootje dat nog steeds indruk op hem maakt, het verschil tussen de serenades en het ontstaan van deze theatershow. Het verhaal wordt afgewisseld met Nederlandstalige serenades met een Mexicaanse melodie. Ik ben in vervoering van zijn verhalen en de manier waarop hij het vertelt. Wat kan die man mooi vertellen. De passie waarmee de show gemaakt wordt, het plezier dat ze met elkaar hebben, het spat van het podium af.
.
Persoonlijkheid
In de loop van de voorstelling wordt het nog persoonlijker. We worden meegenomen naar de eerste zaterdag van oktober, het jaar ben ik vergeten, waarin zij een ode brengen aan een overledene die zij bewonderen. Bram Vermeulen, Herman Brood en het overleden klasgenootje. Uiteraard met toestemming en in het bijzijn van familie. Maar dat is niet alles. Er wordt ook een ode gezongen voor Ans, bezoekster van de voorstelling. Haar man vraagt ter plekke een liefdesserenade aan. Het is prachtig.
.
De fascinatie
Onder de indruk verlaat ik het theater. Een kleine wereldreis was het, waarin ik leerde over de Mexicaanse cultuur. Mocht genieten van de passie en het plezier waarmee Joris Linssen & zijn band Caramba de serenades zingen. Gefascineerd op de manier waarop Joris vertelt. En een tikkeltje van de sluier werd opgelicht over het ontstaan van deze show. Als je ooit je geliefde wilt verrassen of een overledene wilt eren, vraag dan Joris Linssen & Caramba om een serenade te zingen.
.
“Mensen van wie je houdt gaan nooit dood.”
Wil jij ook een kleine reis maken naar Mexico? Je laten betoveren door de serenades en genieten van mooie verhalen? Ga dan donderdag 16 februari naar de show in Theater Orpheus.
.
Een S-Toure (stoere) groet,
