Film: De dirigent
Films kijken is, denk ik, iets waar je van moet houden. Ik vind het heerlijk. Je mee laten voeren in het leven van een ander, de omgeving of gewoon even niet te hoeven denken aan je eigen leven. Het liefste kijk ik een film zonder gestoord te worden, met relatief weinig mensen om mij heen en zonder pauze. Soms een commerciële film, maar vooral filmhuisfilms zijn mijn favoriet.
.
Filmhuisfilms ander soort films
Filmhuisfilms zijn vaak wat meer kunstzinnig ten opzichte van de films die in de grotere bioscopen te vinden zijn. De onderwerpen lopen flink uiteen, maar zetten je vaak wel aan het denken. Ik las dat een goede filmhuisfilm een aanvulling op je leven is en wat met je doet. Over dat eerste kunnen we twisten, maar dat het iets met je doet, daar kan ik mij wel in vinden.
.
De dirigent
Zo bezocht ik enige tijd geleden de film De dirigent. De film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Antonia Brico, de allereerste vrouwelijke dirigent. De recensies zijn niet allemaal volledig positief, maar gelukkig ben ik geen recensent. Ik hoef dan ook niet objectief te zijn en kan je dan ook vertellen dat ik het een hele mooie film vind.
.
Het verhaal
Het verhaal gaat over de opofferingen, de kritiek, het gelach en vooral het doorzettingsvermogen van Antonia Brico om dirigent te worden. Ik was geraakt door haar doorzettingsvermogen en haar motivatie om dát te doen wat haar passie is: dirigeren. Ik denk dat zij daarin een mooi voorbeeld is voor iedereen. Doe jij eigenlijk wel datgene wat echt jouw passie is?
.
Maatschappelijke veroordeling
Het verhaal speelt zich af in 1924. Een tijd waarin een vrouwelijke dirigent niet sociaal geaccepteerd wordt. Ondanks de tegenwerkingen zet zij door. Wat mij doet beseffen dat ik zelf vaak toch nog wel onzeker ben, met name als ondernemer, over wat anderen van mij vinden. Die harde maatschappelijke veroordeling uit de twintigste eeuw is er in de huidige tijd nog steeds.
.
Mannen- en/of vrouwenberoepen
Het verschil tussen mannen- en/of vrouwenberoepen is er nog steeds. Of misschien wel minder, maar dan is het wel te zien in de salarissen. Aan het einde van de film worden de huidige cijfers gepresenteerd qua verdeling dirigenten. Dirigeren is nog steeds voornamelijk een mannenberoep en dat terwijl we al zoveel jaren verder zijn.
.
Een filmhuisfilm doet iets met je
En zo kan ik beamen dat de filmhuisfilm De dirigent zeker wat met mij deed. Het inspireerde mij op het gebied van het nastreven van passie, je niet laten ontmoedigen door de maatschappelijke veroordeling en je zeker niet laten tegenhouden vanwege je geslacht. Voor iedereen die nieuwsgierig is geworden of wat motivatie kan gebruiken om zijn passie te volgen: kijk dan de film De dirigent.
De film wordt 16 augustus tijdens de buitenfilm gepresenteerd bij Gigant Apeldoorn.
.
Een S-Toure (stoere) groet,
Heb de film gisteren gezien. De film zit boordevol inspiratie. Wat romantiek, drama (muziek) geschiedenis en realiteit. Antonia Brico bleef volharden in haar moeizame weg in de verwezenlijking van haar droom. Ze zocht en vond haar identiteit. De keuzes die ze moest maken hebben haar gebroken maar ook weer sterker gemaakt.
Dat er vandaag de dag nog niets veranderd is in deze ongelijkheid is jammer maar de realiteit. Zoals er in het verleden diverse gelijkheid-strijders zijn geweest zullen deze ook nu en in de toekomst nodig blijven. Want ook de geschiedenis herhaalt zich telkens weer.
Ik denk dat je gelijk hebt over de ongelijkheid. Misschien hebben wij het ook wel nodig om scherp te blijven en ons te blijven ontwikkelen. Voor wat betreft het dirigeren, ik vond de cijfers toch wel heel teleurstellend over het aantal vrouwelijke dirigenten op dit moment. Misschien ook omdat ik mij er niet zo bewust van was.