Heb jij de documentaire ‘The mole agent’ gezien?
Ik vond het een hele mooie documentaire. The Mole Agent gaat over de 83-jarige Sergio die zijn intrede doet in een Chileens verpleeghuis. Als bewoner én als spion. Zijn missie is om te kijken of de bewoners goed verzorgd worden en hierover te rapporteren aan zijn werkgever: de privédetective Romulo. En wat ik een mooie gedachte vond is dat de documentaire gebaseerd is op een waargebeurde opdracht.
.
De regisseur en de privédetective
De documentaire is geregisseerd door Maite Alberdi. In een interview met IDFA vertelt zij over de totstandkoming van deze documentaire. Op zoek naar een mooi onderwerp voor haar documentaire kwam ze bij privédetective Romulo terecht. Hij had de opdracht gekregen om uit te zoeken of een bewoonster van het Chileense verpleeghuis wel goed verzorgd werd. Om dat te kunnen beoordelen zou er iemand moeten infiltreren in het verzorgingstehuis.
.
Het wordt saai elke keer kijken naar de bomen en de vogels. Om elke keer hetzelfde rondje te wandelen.
.
Sergio’s argumentatie om dit werk te doen
Sergio is de sollicitant die geschikt is voor deze opdracht. Zijn dochter vindt het helemaal niks dat haar vader als spion tewerk gaat in een verpleeghuis. Wat nu als ze hem betrappen? Of misschien nog wel erger: dat ze hem houden? ‘Het wordt saai elke keer te kijken naar de bomen en de vogels. Om elke keer hetzelfde rondje te wandelen’, is Sergio’s argumentatie waarom hij dit wilt doen. Het maakte mij verdrietig dat te horen. Want ik besefte dat dit voor meer mensen geldt dan alleen voor Sergio.
.
Zijn intrede in het verpleeghuis
Eerlijk is eerlijk; ik had een zwak en veel respect voor Sergio. De manier waarop hij contact maakt met zijn medebewoners. Hoe hij op onderzoek uitgaat en hoe hij zo goed mogelijk zijn verslag doet bij Romulo. En ik was niet de enige. De vrouwen in het verpleeghuis zijn gecharmeerd van deze nieuwe man. Wie denkt dat er op latere leeftijd niet geroddeld wordt, heeft het mis. Toen ik die vrouwen zo zag praten over Sergio, moest ik meteen terugdenken aan toen ik zelf 15 jaar was.
.
Sergio heeft oog voor iedereen
Sergio gaat met iedere bewoner een praatje aan. Hij is oprecht geïnteresseerd in wie zij waren en wie zij nu zijn. En als kijker vond ik het hartverscheurend toen een bewoonster Sergio vertelde ‘Ze hebben geen tijd om aan hun moeder te denken. Het leven is wreed.’ Terwijl ik me ondertussen afvroeg hoe het voor de kinderen moest zijn om dat terug te zien in een documentaire. En hoeveel ouderen zitten alleen in Nederland, omdat hun kinderen geen tijd voor ze hebben? En dan nu in coronatijd. Hoeveel vereenzaming is er onder ouderen?
.
De spionagewerkzaamheden
Ondanks de interesse die Sergio in iedereen heeft doet hij ook zijn werk. Misschien niet in het tempo zoals Romulo dat wenst. Wat ook weleens voor irritaties bij beiden veroorzaakt. Iets waar ik me als kijker af en toe een beetje aan ergerde. Natuurlijk had Romulo doeltreffender werk verricht, maar was het dan nog zo menselijk en oprecht geweest als de manier waarop Sergio zijn werk doet?
.
Klus geklaard en nu naar huis
Na een tijdje komt het moment dat Sergio verlangt om naar huis te gaan. Terug naar zijn eigen woning, zijn kinderen en zijn kleinkinderen. Om deze plek met deze bijzondere bewoners te verlaten. Hij moet nog even volhouden, omdat hij er niet zomaar weg kan. Het valt hem zwaar. Maar de opluchting is groot als hij weer naar buiten mag. Sergio heeft zijn werk voortreffelijk gedaan. Zijn missie is geslaagd en de documentaire is volledig tot stand gekomen.
.
De eenzaamheid is het ergste aan deze plek. Er komt zelden tot geen bezoek.
.
De documentaire zette mij aan het denken, het raakte mij. Bekijk de documentaire en laat je meenemen in het leven van deze mensen. Het is indrukwekkend mooi. De documentaire inclusief de IDFA Q&A is tot 10 april 2021 te zien op Picl.nl En mocht je iemand in een verpleeghuis hebben zitten, ga dan eens op bezoek.
.
Een S-Toure (stoere) groet,
