Vele Hemels boven de Zevende
Ken je die momenten dat je even niet weet wat je moet zeggen of je met je mond vol tanden staat? Dat gebeurt mij weleens. Of dat je weet wat je wil zeggen, maar je even moet zoeken naar het juiste woord? Ook dat gebeurt mij. Geef mij pen en papier of een toetsenbord en dan verschijnen die woorden er zonder problemen. In een situatie komen waarin zelfs mijn vingers niet weten hoe ze het moeten verwoorden… Dat is mij echt nog nooit eerder gebeurd. De makers van het theaterstuk Vele Hemels boven de Zevende is het gelukt. Dát is een heel groot compliment voor alle mensen die dit theaterstuk hebben weten te realiseren.
.
De omschrijving van Orpheus
Eerlijk is eerlijk. Ik weet totaal niet hoe ik dit theaterstuk kan omschrijven in een goed blog, zonder de inhoud te vertellen. De informatie die Theater Orpheus geeft als omschrijving van het theaterstuk vond ik, inhoudelijk, niet heel informatief. Misschien komt dat ook doordat ik het boek van Griet Op de Beeck niet gelezen heb. De basis van dit theaterstuk. Nu ik de voorstelling gezien heb, denk ik dat Theater Orpheus het niet beter had kunnen omschrijven. Elk woord wat ik er meer over zou zeggen, zou weleens afbreuk aan het stuk kunnen zijn. Een ding staat vast. Als ik terugdenk aan deze voorstelling dan ben ik nog onder de indruk en voel ik weer wat ik toen voelde.
.
Identificeren met de personages
Zes personages, zes acteurs, zes verhalen. Allen verweven met elkaar op de meest intieme manier: een familie. Ze nemen je mee in hun leven, hun struggles en hun vraagstukken. Niet op een saaie manier of in een monotoon verhaal. Nee, op een manier waarin alle individuele levens met elkaar deze voorstelling maken. Als kijker moet je zelfs alert zijn, omdat er zoveel gebeurt op het toneel. Terwijl je aandachtig kijkt kruipen de personages onder je huid. Al je zintuigen worden geprikkeld. Je ziet niet alleen de personages, je gaat je ermee identificeren en je gaat voelen wat zij voelen. Ik weet (bijna) zeker dat dit jou ook gaat gebeuren. Ongeacht hoe jouw levensverhaal is.
.
Wat de pers zegt
De pers is lovend over de bewerking van de roman van Griet naar dit theaterstuk. Ook is zij lovend over de acteurs. Dit laatste kan ik alleen maar beamen. De cast is ijzersterk. Met extra bewondering voor de actrice die de 12 jarige Lou speelt. Zij doet niet ten onder aan de rest van de cast. Ook Stefan Rokebrand verdient een extra applaus. Hij is de enige acteur die meerdere rollen op zich neemt. Ik kan alleen maar adviseren om zelf te gaan kijken hoe ontzettend goed zij hun personages neerzetten. Zo goed dat zij inderdaad onder je huid kruipen en je laten voelen wat hun personage voelt. Laat je meenemen in hun geluk, maar ook in hun individuele hel.
.
Beklemmend gezin
Het leven van deze gezinsleden, getekend door het verleden, draait om liefde, erkenning en respect. Van hunzelf en van elkaar.
Dat ik niet de enige was die onder de indruk was, bleek na de laatste zin die uitgesproken werd. De zaal was voor een aantal seconden muisstil. Toen barstte het applaus los. Zelf zocht ik nog naar een goede omschrijving van dit familieverhaal. Mijn vriendin verwoorde het precies zoals het is: “Het is beklemmend om lid te zijn van dit gezin.”
De voorstelling was te zien op zaterdag 28 april 2018 in Theater Orpheus.
.
Een S-Toure (stoere) groet,
